Nina heeft de oorlog verklaard aan Jonna en Björn. Sinds gisteren is het zwaar bonje tussen de jonge moeder en haar twee huisgenoten. Wat er precies de aanleiding voor was weet ik niet, maar feit is dat Nina Björn en later ook Jonna gillend en krijsend in de haren vloog. Ik heb nog geprobeerd de boel te sussen, maar dat was verspilde moeite. Nina zat blazend en grommend in de kraamdoos en de andere twee lagen met bonzend hart af te wachten tot de volgende aanval zou losbarsten. 

Dat is natuurlijk niet de bedoeling, dus uiteindelijk heb ik Nina en haar kittens verhuisd naar de slaapkamer. Daar was ze het ook weer niet mee eens, maar na de nodige protesten heeft Nina zich bij de nieuwe situatie neergelegd. Björn blijft de confrontatie zoeken, hij heeft de afgelopen nacht onafgebroken miauwend voor de deur van de slaapkamer gezeten. Met het nodige tact, moed en beleid heb ik de strijdende partijen uit elkaar kunnen houden. 

Het is jammer dat het zo loopt, het nestje gezellig in de woonkamer is natuurlijk het meest ideaal. Maar rust voor moeder en kittens is nu natuurlijk het belangrijkst, dus deze oplossing is de enige die ik kon bedenken. Ik hoop dat Nina over een paar weken weer met haar kroost naar beneden kan, zodra de kleintjes wat meer bewegingsruimte nodig hebben. 

Omdat Nina zo aan het stressen was gisteren, ga ik de kittens dagelijks wegen om te zien of het goed gaat met het voeden. Zo niet, dan moet de fles er aan te pas komen om de kittens te ondersteunen. 

Vanmiddag zijn Nina's kittens geboren. Na twee katertjes en één poesje bleef het een tijdje rustig. Maar er werd nog een poesje geboren, en een half uurtje later nog een poesje. 
Daarmee was het gezinnetje compleet. 

Nina heeft het ook deze keer fantastisch en supervlot gedaan. Schijnbaar zonder veel moeite heeft ze haar vijftal op de wereld gezet. 

De dagen voor de bevalling zijn eigenlijk zonder al te veel stress verlopen. De afgelopen twee nachten had ik wel de wekker gezet om halverwege de nacht even bij Nina te gaan kijken, maar er was niets aan de hand. Vanmorgen was ze wat onrustig, en op een gegeven moment kroop ze onder mijn bed, wat niet de bedoeling was. Het had wat voeten in de aarde om haar daar weer onderuit te krijgen, en toen dat eenmaal was gelukt heb ik de deur maar even dicht gedaan. Verdere pogingen om weg te kruipen heeft ze niet gedaan. Uiteindelijk kroop ze op de bank, onder de grand foulard. Daar is ze blijven liggen tot de bevalling aanstaande was, en toen is ze zelf in de kraamdoos geklommen. En daar is ze niet meer uit gekomen tot al haar kindertjes geboren waren. 

Francien was op visite, die kwam een zak houtkorrels brengen en viel met haar neus in de boter. Ze heeft vier van de vijf kittens geboren zien worden. 

De gewichten zijn prima, de katertjes wegen 115 en 137 gram, de poesjes 128 (2x) en 125 gram. De katertjes zijn zwart met wit, de poesjes zijn tortie met wit. Eén poesje heeft weinig wit, de andere twee hebben meer. De jongens hebben een koeievlekken vachtje, eentje heeft een witte staartpunt, geërfd van z'n papa Harald. 

Tot zover de eerste update, ik ga jullie weer regelmatig op de hoogte houden van het wel en wee van Nina en haar kroost, en uiteraard volgen er ook weer veel foto's. 

Tot de volgende keer! 

Het aftellen naar Nina's bevalling is nu echt begonnen. Komende week moet ik nog werken, en daarna heb ik een week vrij om bij Nina te kunnen zijn als haar kittens worden geboren. De kraamdoos staat sinds vandaag in de woonkamer, zodat Nina er alvast aan kan wennen. Ze gaat daar in ieder geval bevallen, en ik hoop dat ze ook daarna in de doos wil blijven. De vorige keer hield ze het na een week voor gezien en verkaste met haar kroost naar de bank, onder de grandfoulard. Dat vond ik niet zo'n goed idee, dus toen heb ik alsnog een geleende kittenkooi neergezet, waar ik Nina desnoods in op kon sluiten. Maar goed, we zien wel hoe het deze keer gaat verlopen. 

Inmiddels hebben ook twee nieuwe krabpalen hun intrede gedaan. De speelballetjes aan elastiekjes die aan de palen hingen hebben het welgeteld een dag uitgehouden, toen had Björn ze er allemaal af gesloopt. Ach hij heeft in ieder geval lol gehad. Zoals was te verwachten is het hoogste plateau favoriet. Voorlopig heeft Björn die plek voor zich alleen. Jonna is niet zo'n klimmer, en Nina nu ook niet. Maar als Nina straks weer mobiel is, dan ben ik bang dat het een kwestie wordt van "wie het eerst komt het eerst maalt". Of gewoon de huisorde, en dan denk ik dat Nina het wint van haar zoon. Maar we zullen zien. 

Nina's eetlust is nog steeds niet te stuiten en ze blijft maar groeien. Wegen kan ik haar niet meer, maar ik denk dat ze aardig naar de 6 kilo gaat en dus zo'n twee kilo zwaarder is dan toen ze gedekt werd. Ik heb echt geen idee wat er uit gaat komen. Ik hoop een stuk of vier kittens moet mooie gewichten, dat liever dan zes van nog geen 100 gram. Maar ja, ik heb het niet voor het uitkiezen natuurlijk... 

Tot de volgende keer!

Nina's laatste twee weken zwangerschap gaan in. Ze wordt steeds zwaarder en het kost haar meer en meer moeite om te springen. Ik heb in de keuken een stoel bij de aanrecht gezet, zodat ze daar gemakkelijker op kan springen. Ze haalde het de laatste dagen vanaf de grond maar amper meer en ik wil geen ongelukken. Nina ertoe bewegen het niet meer te proberen is geen optie. Op de aanrecht staat immers het eten, dus daar moet ze zijn ! 

Binnenkort ga ik de kraamdoos tevoorschijn halen, zodat Nina er alvast aan kan wennen dat die er staat, in de hoop dat ze ook deze keer daar haar kittens ter wereld wil brengen. Hoeveel ze er draagt weet ik niet, ik denk wel minstens drie. Ze is net als de vorige keer "scheef" zwanger, aan de ene kant is ze dikker dan aan de andere kant. Maar dat zegt niets, want haar eerste nestje waren immers vier kittens. Dus ik laat me maar gewoon verrassen. Als alles met Nina maar goed gaat, dat is het belangrijkste, en daarna dat ook de kittens gezond en wel ter wereld komen. 

Tot de volgende keer!