31-12-2020: Afscheid van een bewogen jaar
Vandaag is het de laatste dag van het jaar 2020. Het was een raar jaar voor iedereen, vanwege de uitbraak van het coronavirus in het voorjaar. We zijn er nog steeds niet vanaf en ik ga er maar vanuit dat dat nog even zal gaan duren. Gelukkig ben ik niet ziek geworden, ik moet er niet aan denken wat er zou gebeuren als ik in het ziekenhuis terecht zou komen.
Dit jaar heb ik weer met volle teugen genoten van de katten en natuurlijk ook van de kittens, al ging niet alles goed. We begonnen het jaar prima, met de geboorte van 6 gezonde kittens van Kjaere en Oskar. Ze groeiden zonder veel problemen op en vonden allemaal een fijn thuis. Twee van hen wonen bij lieve vrienden van mij, dus daar hoor ik nog heel regelmatig wat van.
In de zomer verwelkomden we twee nestjes. De geboorte van het laatste nestje van Kirsti ging helaas niet zoals gehoopt. Een doodgeboren kitten en twee die het na de spoed keizersnede niet redden. Haar enigst overgebleven dochter heeft ons flink in spanning laten zitten. Toen ze 4 weken oud was hing haar leven aan een zijden draadje, maar dit kleine vechtertje was niet van plan om op te geven. inmiddels is Wynonna uitgegroeid tot een ondeugende puber, en ik ben heel blij dat ze bij ons blijft wonen.
Op 11 augustus beviel Ella van haar tweede nestje. Gelukkig ging dat wel allemaal goed. Ze kreeg drie zonen en twee dochters en op wat strubbelingen na ging het met dit vijftal allemaal goed. Ze groeiden samen op met Wynonna, die op die manier gelukkig leeftijdgenootjes had om mee te stoeien. Ook deze vijf vonden allemaal een fijn huis waar ze meer dan welkom waren.
Tot slot werd op 6 december het laatste nestje van Jolie geboren. Ze kreeg vier kittens die gezond ter wereld kwamen. Helaas overleed één van haar kleintjes na 11 dagen als gevolg van een flat chest die hem een longontsteking bezorgde. Ook voor Jolie werd het spannend, toen ze de dag na haar bevalling een ernstige baarmoederontsteking bleek te hebben. Ze werd met spoed geopereerd waarbij haar baarmoeder moest worden verwijderd. Nu was het toch al de bedoeling dat ze zou worden gecastreerd, maar ik had dat liever op een later moment en met minder stress laten doen. Dankzij de kundige en goede zorgen van de dierenartsen en paraveterinairs van Dierenziekenhuis Gorinchem kwam ze er goed doorheen. Ze is nog een week niet lekker geweest maar inmiddels helemaal hersteld.
Minder leuk is dat iemand het nodig vond om mij aan te geven bij de Landelijke Inspectie Dierenbescherming. Wie het was en de reden waarom deze persoon dit heeft gedaan, daarover zal ik hier niet uitwijden. Maar feit is dat er op 28 december een agent van de Dierenpolitie en een vertegenwoordiger van de LIDB bij mij op de stoep stonden. Er was gemeld dat mijn katten niet de noodzakelijke zorg kregen. De heren hebben de katten met eigen ogen gezien en geconstateerd dat er voldoende eten, schoon drinkwater en schone kattenbakken aanwezig waren. Ik heb ze voorgesteld contact op te nemen met Dierenziekenhuis Gorinchem, waar ze van mij mogen navragen of mijn katten medische zorg krijgen als dat nodig is. Hoewel ik het buitengewoon pijnlijk vond dat iemand het blijkbaar nodig heeft gevonden deze onterechte melding te doen, kreeg ik hiermee wel ongevraagd de bevestiging dat alles hier in orde is. Dus laten we het dan maar als een positieve gebeurtenis beschouwen uiteindelijk.
En nu staan we aan de start van een nieuw jaar. Een jaar waarin we hopelijk de narigheid van corona achter ons kunnen laten en weer naar de toekomst kijken. Naar de toekomst kijken doen we ook in cattery Jarinina. Er zijn voorzichtige plannen voor het nieuwe jaar. Natuurlijk hopen we nog steeds op een nestje voor Heidi, we gaan het nog een keer proberen met Oskar. Verder hopelijk nog een laatste nestje voor onze Jenna, waarna ook zij met pensioen mag. En een eerste nestje voor Leica, waarmee we hopelijk onze 4e eigen generatie in de cattery kunnen verwelkomen. onze mater familias Nina, die deze week in goede gezondheid haar 14e verjaardag vierde, wordt dan betovergrootmoeder.