Twee weken zijn we inmiddels onderweg met kwakkelende kittens. De ene dag gaat het weer wat beter, een dag later kan het zomaar weer anders zijn. Maar het ziet er nu toch naar uit dat we de ergste crisis hebben gehad. Ze eten alle 3 weer min of meer zelf, af en toe is er nog eentje die geen zin heeft, maar dan werkt de voerspuit om te dwangvoeren. 

Ondertussen is hun moeder Leica krols geworden. Zij zit dus in lockdown, want ik moet er even niet aan denken dat ze weer zwanger wordt. Met dit huidige drietal hebben we voorlopig genoeg te stellen gehad. Britt en Ella werpen zich op als pleegmoeders voor de kittens. Vooral Britt is daar zeer fanatiek in. Ze wil ook blijkbaar niet dat Leica weer wordt gedekt, want toen ik Leica van de week heel even uit de kattenkamer liet en Ticket dacht zijn kans te grijpen werd die door zijn moeder zonder pardon tot de orde geroepen. Ticket zat bovenop Leica en Britt zat bovenop Ticket. Hij werd gesandwicht maar ik vermoed niet op de manier die hij kon waarderen. 

Of Jenna zwanger is durf ik niet te zeggen. Deze dame laat zich niet vangen voor een roze tepel check. Wat me wel opvalt is dat ze vooral de laatste dagen meer honger heeft dan normaal. Dus wie weet is dat en teken. We gaan het vanzelf zien. Zodra Britt weer krols wordt gaan we ook met haar een herkansing doen. Wie weet heeft Oskar deze keer meer succes.

Omdat de jongens niet in orde waren en ik daar mijn handen aan vol had heb ik nog geen nieuwe foto's kunnen maken. 

De kittens waren gisteren 7 weken oud. Zoals zo vaak is dit de periode dat ze aan het kwakkelen slaan met hun darmen. Ramses deed het deze keer anders, die begon ineens hevig te niezen van het ene op het andere moment. Maar na een keer een dosis ontstekingsremmer was dat weer over. De dagen daarna gingen de heren één voor één in hongerstaking en kregen ze last van diarree. De darmen moeten wennen aan vast voer en dat gaat nu eenmaal niet altijd vlekkeloos. Hoewel hun groei erdoor stagneert bleven ze wel gezellig en vrolijk. Ze leerden trap klimmen zodat ik er nu ook zo af en toe eentje boven aantref. 

Ella heeft besloten dat zij veel beter voor de kleintjes kan zorgen dan hun eigen moeder. Ze claimt de kittens regelmatig en ligt samen met ze onder in een krabton. Leica blijft in de buurt en lijkt het wel best te vinden. 

Om ze over hun virus heen te krijgen ben ik de kittens probiotica aan het geven en worden ze indien nodig gedwangvoerd. RaA eet nu weer zelf, Ramses af en toe. Anubis, die als laatste ziek werd, wil zelf nog niet eten en wordt dus, tot zijn grote frustratie, een paar keer per dag gedwangvoerd. 

Ondertussen bent ik aan het nadenken over de toekomst van dit nestje. Een kater houden is geen optie. Ik heb er 2, plus Coos die over enkele maanden ook volwassen is. Dat geeft al genoeg geruzie en gesproei. Dus ik wil eigenlijk op zoek naar een adres waar één van de heren als dekkater heen kan, al heb ik dan natuurlijk wel een paar 'wensen'. Niet in een katerverblijf en niet in de fok tot zijn dood zijn de belangrijkste. We gaan zien of dat gaat lukken. 

De kittens van Leica en Prince zijn inmiddels 5 weken oud. Sinds een paar dagen hebben ze besloten dat ze vers vlees toch wel erg lekker vinden. Tot die tijd was mama's melk nog veruit favoriet. Ze groeiden er ook nog wel redelijk op, maar nu ze vlees eten gaat dat toch wel een beetje beter. Het drietal hobbelt inmiddels gezellig rond in een rennetje in de kamer. Ze krijgen daar regelmatig bezoek van andere katten. die komen vaak voor de babycat brokjes, maar sommigen willen ook wel met ze spelen. Zo krijgen ze weerbaarheidstraining van de inmiddels 6 maanden oude Coos en van Wynonna. Oma Nina ligt regelmatig bij ze te slapen. Niet dat ze veel op heeft met het grut, maar ze mogen wel tegen haar aan liggen.

Jenna is de afgelopen week uit logeren geweest voor dekking. We gaan zien of het deze keer wel gelukt is. Zo ja dan verwachten we haar kittens ergens eind januari. Als het niet is gelukt dan denk ik niet dat we nog een herkansing gaan doen. Jenna vindt uit logeren gaan heel spannend, zelfs als ik haar in de reismand wil stoppen moet ik al geluk hebben dat ik haar te pakken krijg. En ze is inmiddels ook al ruim 8 jaar, dus qua leeftijd begint ook de klok te tikken. 

Britt blijkt niet zwanger te zijn van haar amoureuze samenzijn met Oskar vorige maand. Dus we gaan afwachten wanneer ze weer krols wordt om het nog eens te proberen. 

Leica's krolsheid heeft een dag of 4 geduurd. Daarna kon ze gelukkig weer naar beneden verhuizen met haar drie jongens. En nog meer gelukkig bleef ze ook nog genoeg melk geven. De mannetjes groeien voorspoedig en Leica is meestal een zorgzame mama. Soms loopt ze weg bij haar kinderen en dan laat ze ze ook rustig schreeuwen. Eten heeft altijd een hogere prioriteit dan voor haar kittens zorgen. Ook als ik een bakje eten bij haar kroost in het rennetje zet staat ze me vragend aan te kijken of ik dat nou niet gewoon voor haar neus kan zetten. Dan moet ik haar oppakken en in de kittenren zetten zodat ze kan eten. 

Omdat Leica's melk sinds een paar dagen wat minder lijkt te worden hebben de kleintjes inmiddels hun eerste voorzichtige hapjes vast voer geproefd. Gourmet met kittenmelk, want voor rauw vlees waar ik normaal mee afspeen vond ik ze toch echt nog te jong. Hopelijk blijft Leica nog eventjes melk produceren tot ze echt goed zelf kunnen gaan eten. 

Omdat Kjaere weer eens door de poezenpil heen brak heeft ze vorige week vrijdag een Suprelorin implantaat gekregen. De poezenpil is sowieso nog steeds niet leverbaar en ik wilde haar niet weer een nest laten krijgen. Kjaere wordt in december 5 jaar en ze heeft al 3 nesten gehad. Hopelijk kan ze nu een jaartje op pauze. Ze lijkt absoluut niet meer krols, maar omdat Oskar daar een andere mening over heeft zitten die twee nog even gescheiden van elkaar.