Het is inmiddels zes weken geleden dat Nina ontplofte. En de situatie is nog steeds niet veranderd. Na een paar weken ben ik ook Oskar Telizen gaan geven maar het heeft tot nu toe geen effect.

De enige op wie de Telizen invloed lijkt te hebben is Jonna. Sinds zij dit middel krijgt lijkt ze wat minder gestresst dan voorheen.  Haar blijf ik het dus maar geven, maar ik denk dat ik er bij de andere twee maar mee stop.

Voor Nina heb ik inmiddels een speciaal samengestelde coctail van Bach Bloesemtherapie besteld. Ik heb contact gezocht met iemand die er verstand van heeft en uitgelegd wat er precies aan de hand is en hoe Nina's karakter is. Ik hoop de druppels over een paar dagen in huis te hebben en dan maar zien of het effect heeft.
Wat ik wel zielig vind is dat Nina voornamelijk boven in de slaapkamer zit, al heeft ze dan wel altijd gezelschap van Jolie en Yari of één van die twee. Ook Kirsti is wel eens bij haar. En 's nachts is de slaapkamerdeur open, dan zit Oskar in de woonkamer, meestal samen met Gitta en Jonna. Gitta vndt Yari en Jolie niet zo leuk, dus het is wel handig dat ik die dan ook een beetje uit elkaar kan houden, al is dat nou ook weer niet heel erg nodig.

Ik kan alleen maar hopen dat de Bach druppels effect hebben op Nina zodat over een poosje de deuren weer open kunnen. Vooral als ik thuis ben vind ik het hartverscheurend als ik haar boven hoor jammeren omdat ze ujit de slaapkamer wil. Maar ik durf het gewoon niet te wagen. Als er weer geknok van komt dan is de hele groep weer van slag en dat heb ik er echt niet voor over.

Nina heeft helaas een paar dagen na haar sterilisatie flink last van haar hormomen gekregen. Althans, ik ga er maar van uit dat het daar aan ligt dat ze zich ineens als een feeks gedraagt.

Het begon vorige week met wat kleine schermutselingen, die ontaardden in een paar flinke knokpartijen waarbij Nina krijsend iedereen aanviel die voor haar pootjes liep. Haar voornaamste doelwit was Oskar, die om de één of andere reden de oorzaak was van haar woede.

Daarnaast viel op dat ze zich zeer beschermend opstelt voor Jolie en zelfs Yari, terwijl die laatste in de weken daarvoor alleen maar op grommen en mopperen van zijn moeder kon rekenen.

Nina kreeg kennelijk zo'n hormonenboost van haar sterilisatie dat ze dacht dat ze weer kittens had die verdedigd en verzorgd moeten worden.

Omdat Nina's agressie niet stopte en ze zich zo druk maakte dat ze last kreeg van haar operatiewond, heb ik haar apart gezet. Ze zit nu meestal in de slaapkamer, samen met Yari en Jolie, en soms zit Kirsti er ook. Met Björn, Gitta en Jonna gaat het ook wel goed, al komt Jonna niet boven want die is natuurlijk weer heel erg geschrokken. Maar tussen Nina en Oskar moet echt een deur zitten, anders vliegt ze hem zonder aarzelen aan.

Sinds een paar dagen geef ik Nina en Jonna Telizen, een voedingssupplement dat helpt bij angst en spanningen. Jonna lijkt er goed op te reageren, ze gedraagt zich al wat vrijer, al kan dat natuurlijk ook omen omdat Nina niet in de buurt is, want ook Jonna en Nina houd ik uit elkaar.

k hoop maar dat het snel weer beter gaat met Nina, want dit is voor niemand leuk natuurlijk.

Gisteren is Nina bij de dierenarts geweest om te worden gesteriliseerd. Eigenlijk heet het bij een poes ook "castratie" omdat het verwijderen van de baarmoeder en eierstokken medisch gezien zo heet. Maar ik vind sterilisatie bij een poes beter klinken, dus ik houd het daar maar op.

Ik was al van plan Nina te laten steriliseren toen ze haar vierde nestje verwachtte. Het was welletjes geweest voor haar, ze heeft haar bijdrage aan het ras wel geleverd. Maar toen kreeg Gitta haar eerste nestje en dat ging niet "van een leien dakje" als het gaat om het opvoeden. Gitta had niet genoeg melk en dus moest  ik de kittens wekenlang bijflessen. Toen heb ik het plan om Nina te laten steriliseren even in de ijskast gezet. Misschien was het beter om Gitta te laten "helpen" in plaats van haar moeder ?

Maar ik hoop met Gitta in ieder geval nog een tweede nestje te fokken, in de hoop dat het een tweede keer beter gaat. Gitta is net als Nina een lieve en toegewijde moederpoes. Dat ze niet genoeg melk gaf kwam waarschijnlijk omdat de tepels te ver in haar vacht verstopt zaten; ze heeft een veel vollere vacht dan Nina. Dus bij een volgend nestje komt de tondeuse eraan te pas, in de hoop dat het dan een stuk beter gaat.

Nina heeft de ingreep heel goed doorstaan. Toen ik haar aan het begin van de middag weer kon ophalen zat ze klaarwakker en helder rechtop in haar tijdelijke verblijf en begroette me met kopjes tegen de tralies en vriendelijk gepurr. Eenmaal thuis wilde Nina gelijk eten, een heel blikje Gourmet Diamant ging er vlot in. Nu, de volgende dag, lijkt ze nog steeds niet veel last te hebben. Er is maar een klein sneetje gemaakt waar 1 hechting in zit. Over tien dagen moeten we terug voor de controle.

En dan mag Nina gaan genieten van haar castratenbestaan. Ik hoop dat ze, zodra de hormonen zijn "uitgeraasd" wat minder gestrest wordt en daardoor wat liever voor de andere katten.

k ben trots op mijn Nientje, ze heeft toch maar mooi vier nestjes grootgebracht en leuke en lieve kittens op deze wereld gezet.

Nadat Gunnar, Bentley en Chevy op 8 en 9 september naar hun nieuwe huis verhuisden, bleven Michel en Pascal nog hier, omdat zich voor hen nog geen nieuwe baasjes hadden gemeld. Erg vond ik dat niet, het zijn heerlijke mannetjes en ze hebben het hier prima naar hun zin. Samen met zusje Jolie dollen en spelen ze en vermaken zich prima.

Maar het was niet de bedoeling dat ze zouden blijven. Vandaag kwamen er mensen kijken voor Michel. Fijne mensen, die het afgelopen halfjaar helaas te vroeg afscheid hebben moeten nemen van hun twee katten; ze mochten beiden maar 10 jaar worden. Nu wilden deze mensen graag een Noorse Boskat en ze zagen de foto's van Michel en wilden graag bij hem komen kijken.

Dat pakte goed uit voor het mannetje, want deze mensen willen hem inderdaad graag in hun midden opnemen. Maar tijdens het bezoek vroegen ze of Pascal ook bij hen mocht komen wonen. En natuurlijk vond ik dat goed, niets liever dan dat twee broertjes samen gaan verhuizen. Ze kunnen prima met elkaar overweg, dus dat moet goed gaan.

De toekomstige baasjes van Michel en Pascal gaan de komende week eerst nog lekker met vakantie, dus de mannen blijven nog even hier. Hun verhuizing staat voor het laatste weekend van september op de agenda. Om wat "nestgeur" mee naar hun nieuwe huis te kunnen nemen, staat hun reismandje hier, zodat ze straks met een vertrouwd luchtje de reis naar Haarlem kunnen maken.

Mijn zondag kan niet meer stuk, ik vind het helemaal geweldig !